Lange Toertocht

Lange Toertocht 23 september 2018

Zondag 23 september stond de lange toertocht gepland, het weer leek de eerste uren goed volgens buienradar, vlak voor vertrek belde Dick Knopert Tonny op met de kreet “kan mijn motor niet starten, alarmprobleem”. In haastige spoed Tonny naar Heino.., wel een stuk sneller dan de ANWB. Nadat Tonny het klusje had geklaard ging ik richting Hartholt en Tonny richting Raalte om te kijken of de rest er al aan kwam. Henk v.d. Kolk had de route iets aangepast, ik kwam ongeveer gelijk aan bij Hartholt maar nu was Tonny er niet. Wat ik later heb begrepen werd Tonny aangesproken door de Politie met de vraag wat hij daar stond te doen, waarop Tonny waarschijnlijk de situatie heeft uitgelegd. Eindelijk konden wij vertrekken met z’n 7, waarvan een vrouw, kan haast niet anders dat moet Els zijn, ja dus. Via Zwolle de N50 de N.O polder in richting Emmeloord, langs het Ketelmeer naar onze koffiestop in Lemmer.

Na de koffiepauze konden we gelijk onze regenkleding aantrekken, het zou die dag ook niet meer droog worden bleek later.., jammer van de route want die was echt prachtig dankzij Henk v.d. Kolk. De route ging verder over slingerweggetjes in Friesland, veel kleine plaatsjes te veel om op te noemen. Na al die kleine bochtige weggetjes werd het zachtjesaan tijd voor de inwendige mens, dat ging dus ook gebeuren en wel in Akkrum, bij het bruine café “Kromme Knilles”.

Nadat iedereen lekker had gegeten werd de route hervat.., of toch niet.., nee dus! In de achterband van Berry zijn motor te weinig lucht, en ik had ook begrepen dat hij hier zou afhaken. Maar om verder te rijden en hem daar zo achter te laten dat kennen ze niet bij RAM RAALTE. En jawel hoor, de mobiele Ram monteur Tonny had het heuvel al snel gevonden, een korreltje zand was de boosdoener, daardoor bleef het ventiel op de verkeerde manier vastzitten.
Gelukkig was hier vlakbij een tankstation, er moest toch zo wie zo door enkelen getankt worden o.a. door mijzelf. Berry kon z’n achterband weer van voldoende lucht voorzien en wij vervolgden onze route. We kwamen door het Nationaal Park Drents Fries Woud. Via Koekangerveld en Koekange reden wij richting huiswaarts, we zijn nog een poosje gestopt en hebben samen overlegd dat we vanaf hier maar richting huis gingen. En hierbij komt gelijk een einde aan mijn verslag, nogmaals jammer van het weer, de tocht was zeer de moeite waard en daarvoor mijn dank aan Henk en verder alle andere mede toerders.

Groet, Dick Knopert.